อันต ๑ หมายถึง [อันตะ] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย,ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).
[อันตะกะ] น. 'ผู้ทําที่สุด' หมายถึง ความตาย คือพระยม. (ป., ส.).
น. เวลาตาย. (ส.).
น. 'การกระทําซึ่งที่สุด' หมายถึง ตาย เช่น เขากระทําซึ่งอันตกิริยา. (ป.).
น. ผู้ถึงที่สุด, ผู้ชํานะความทุกข์. (ป.).
น. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).
[อันตะ] น. ลําไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
[อันตะ] น. ลําไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).